( 1 ) ثعلبى در تفسير آيهء : * ( إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ ) * : ( تو تنها بيم دهنده اى و براى هر گروهى هدايتكننده ) از « ابن عباس » روايت كرده است كه گفت : چون اين آيه نازل شد ، پيامبر دستش را بر سينه خود زد و فرمود : « منم منذر » سپس به شانه على اشاره كرد و فرمود :
« أنت الهادى يا على بك يهتدى المهتدون من بعدى » [1] توئى هادى ! و به وسيله تو بعد از من هدايت يافتگان هدايت مىشوند .
اين روايت را علماى معروف اهل تسنن چون : ابن كثير در تفسير خود ، ابن صباغ مالكى در « فصول المهمة » و « گنجى شافعى » در « كفاية الطالب » و طبرى در تفسير خود و ابو حيان اندلسى در تفسيرش به نام « بحر المحيط » و همچنين نيشابورى در تفسير خويش و گروه ديگرى نقل كرده‌اند .
مير غياث الدين مؤلف كتاب « حبيب السير » مىنويسد : « قد ثبت بطرق متعدّدة انّه لما نزل قوله تعالى * ( إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ قال لعلىّ ) * انا المنذر و انت الهادى بك يا على يهتدى المهتدون من بعدى » [2] به طرق متعددى نقل شده هنگامى كه آيه : « * ( إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ ) * نازل شد پيامبر به على ( عليه السلام ) فرمود : من منذرم و تو هادى اى على ! به وسيله تو هدايت يافتگان هدايت مىشوند .
« آلوسى » در « روح المعانى » و « شبلنجى » در « نور الابصار » و « قندوزى » در « ينابيع المودة » نيز اين حديث را به همان عبارت يا نزديك به آن نقل كرده‌اند .
ابن مغازلى به سند خود از « مجاهد » روايت كرده كه گفت در تفسير آيه :
« * ( وَالَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِه ) * : ( اما كسى كه سخن صدق بياورد و كسى آن را تصديق كند آنها پرهيزگارانند ) [3] منظور از « * ( الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ ) * پيامبر است و منظور

[1] فخر رازى ، تفسير كبير ، ج 19 ، ص 14 - تفسير طبرى ، ج 13 ، ص 63 .
[2] مير غياث الدين ، حبيب السير ، ج 2 ، ص 12 - براى توضيح بيشتر به كتاب نفيس « احقاق الحق » ج 3 ، ص 87 مراجعه شود .
[3] سوره زمر ، آيه 33 .

209