دادم ؟ ! همه گفتند : خود و خدا نه ( تا آخر حديث ) [1] . ( 1 ) باز احمد بن حنبل در مسند خود از طرق مختلف از جمله انس بن مالك روايت كرده است كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلَّم سوره برائت را به وسيله ابو بكر فرستاد اما هنگامى كه به « ذى الحليفه » ( نام ديگر مسجد شجره است كه در يك فرسخى مدينه قرار دارد ) رسيد فرمود :
« لا يبلَّغها الَّا انا او رجل من اهل بيتى فبعث بها عليّا » [2] . ( اين سوره را جز خودم يا كسى كه از خاندان من است ، نبايد ابلاغ كند ، سپس آن را توسط على ( عليه السلام ) فرستاد . ( 2 ) احمد بن حنبل در مسند خود از « سماك » او از « حبيش » روايت كرده است كه گفت : چون ده آيه از سوره برائت بر پيامبر نازل شد ، پيامبر اكرم ابو بكر را خواست و سوره برائت را به وسيله ابو بكر به سوى اهل مكه فرستاد ، تا به مردم مكه بخواند سپس پيامبر على ( عليه السلام ) را به دنبال وى فرستاد و گفت هر كجا رسيدى نامه را از او بگير و خود به سوى مكه برو و آن را بر مردم مكه قرائت كن .
على ( عليه السلام ) در « جحفه » به ابو بكر رسيد و نامه را از او گرفت ابو بكر محزون برگشت و به پيامبر عرض كرد : « يا رسول الله نزل فيّ شيء » اى پيامبر خدا آيا در بارهء من آيه اى نازل شده .
پيامبر فرمود : نه ، ولى جبرئيل بر من نازل شد و گفت :
« لن يؤدّى عنك الَّا انت او رجل منك » [3] . و نيز احمد بن حنبل در كتاب « مسند » به سند ديگر از على ( عليه السلام ) نقل مىكند كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم هنگامى كه سوره برائت را با او فرستاد ، على ( عليه السلام ) عرض كرد : اى پيامبر خدا من خطيب و سخنور نيستم ، پيامبر فرمود چاره اى جز اين

[1] كنز العمال ، ج 3 ، ص 155 - چاپ حيدرآباد ، دكن سال 1312 - اين روايت را ما به اصل كتاب اضافه كرديم .
[2] مسند احمد بن حنبل ، ج 3 ، ص 231 - 212 .
[3] مسند احمد بن حنبل ، ج 3 ، ص 231 - 212 .

128