دو شق نادرست است ، پس ناگزير بايد شق سوم را درست بدانيم و آن باطل بودن برخى از روايات و درست بودن برخى ديگر است بنا بر اين بايد بر صحت و حقانيت آنچه درست مىدانيم دليل اقامه كنيم تا خلاف آن مردود شود . . .
روايتى كه تو ذكر كردى دليل بطلانش در خود آن مىباشد بيان مطلب بدين گونه است كه پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله و سلَّم خردمندترين حكيمان و راستگوترين مردم است و هرگز دستور به كار محال نمىدهد و مردمان را به پيروى از امور مخالف يك ديگر وادار نمىكند اين دو مرد يا در تمام جهات با هم يكسان هستند يا مختلف . اگر هم يكسان باشند لازم مىآيد كه در شمارش وصفت و صورت و جسم يكى باشند و چنين امرى محال است كه دو چيز از هر جهت يكى باشند و اگر آن دو مختلف باشند چگونه مىتوان از دو موجود مختلف پيروى كرد ؟ اين تكليف خارج از توانائى است زيرا هر زمان كه تو پيروى از يكى بكنى به يقين با ديگرى مخالفت كرده اى اما دليل بر اختلاف آن دو تن آن است كه ابو بكر كسانى را كه پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله و سلَّم مرتد شده بودند اسير و برده كرد و عمر آنان را به حال آزادى بر گرداند و عمر به ابو بكر اشاره كرد كه خالد را عزل كند و به سبب اين كه « مالك بن نويره » را كشته بود به قصاص رساند و ابو بكر خوددارى كرد ، هم چنين عمر متعه هاى دوگانه را حرام كرد و ابو بكر آنها را حرام نكرده بود ، عمر ديوان عطايا درست كرد و ابو بكر چنان كارى نكرد ، ابو بكر براى خود جانشين تعيين كرد و عمر جانشين معين نكرد و بسيارى از نظاير اينها . . .
محدث ديگرى : پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلَّم فرموده است : « اگر من براى خود دوستى بر مىگزيدم آن دوست ابو بكر بود » .
مأمون : اين محال است ، زيرا بر وفق روايات خود شما ، پيغمبر ميان اصحاب خود عقد برادرى بست و برادرى على را به تأخير انداخت . على علت را جويا شد پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلَّم فرمود : ترا براى خودم نگه داشتم هر يك از اين دو روايت كه درست باشد موجب بطلان روايت ديگر مىگردد .

112