اسحاق : آيه را خواندم تا رسيدم به : * ( يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً ) * - تا - * ( وَيُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّه مِسْكِيناً وَيَتِيماً وَأَسِيراً ) * [1] .
مأمون : تا همين جا بس است ، اين آيه در باره چه كسى نازل شده است ؟
اسحاق : در بارهء على ( عليه السلام ) .
مأمون : آيا مىدانى كه على هنگام اطعام مسكين و يتيم و اسير گفت : * ( إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْه الله ) * آيا شنيده اى كه خداوند در قرآنش هيچ كس را بمانند على وصف كرده باشد ؟
اسحاق : نه .
مأمون : راست گفتى ، زيرا اى اسحاق ، خداوند متعال رفتار و سيرهء على را شناخته بود آيا تو بر اين انديشه نيستى كه ياران ده گانه پيغمبر « عشرة مبشرة » در بهشتند ؟
اسحاق : بلى ، اى امير المؤمنين .
مأمون : آيا اگر كسى بگويد كه به خدا سوگند نمىدانم اين حديث درست است يا نه ؟ و مرا معلوم نيست كه اين حديث از پيغمبر رسيده يا نه چنين كس نزد تو كافر است ؟
اسحاق : پناه مىبرم به خدا از چنين كلامى ! مأمون : آيا اگر كسى بگويد كه نمىدانم اين سوره از قرآن است يا نه ؟ چنين كسى كافر است ؟
اسحاق : بلى .
مأمون : اسحاق ، ميان اين دو فرق بسيار مىبينم آيا حديث روايت مىكنى ؟
اسحاق : بلى .
مأمون : حديث « طير » را مىشناسى ؟
اسحاق : بلى .

[1] سوره دهر ، آيه 1 - 8 .

101