و لا قوّة الَّا با لله ) * « و هيچ حول و قوّه‌اى جز از جانب خدا نيست » . بندگان خدا ! اگر پرواى الهى پيش گيريد ، و حقّ پيامبرتان را در بارهء خاندان حضرتش محفوظ داريد ، هر آينه خدا را ببهترين وجه پرستش نموده‌ايد ، و به بهترين صورت ياد كرده ، و به نيكوترين روش سپاس گفته ، و به بالاترين درجات صبر و شكر دست يازيده ، و به برترين درجهء جهد سعى و كوشش نموده‌ايد ، هر چند كه ديگران نمازشان از شما طولانىتر ، و روزه داريشان از شما بيشتر باشد ، زيرا كه شما از آنان پرهيزكارتر ، و نسبت به اولى الامر و امامان خود خير خواه تريد .
اى بندگان خدا ! از مرگ و بيهوشى و رنجهاى جان كندن بهراسيد ، و ساز و برگ آن را فراهم كنيد كه مرگ بطور ناگهانى با يكى از دو چيز بزرگ بسراغ شما خواهد آمد : يا با خيرى كه ابدا شرّى با آن نيست ، يا با شرّى كه ابدا خيرى بهمراه ندارد . پس چه كسى ببهشت نزديكتر است از آن كس كه براى آن كار مىكند ؟ و چه كسى بدوزخ نزديكتر است از كسى كه براى آن عمل مىنمايد ؟ راستى كه روح هيچ يك از مردم از كالبدش جدا نشود جز اينكه مىداند كه بكداميك از دو سر منزل مىرسد ، به بهشت يا به دوزخ ، دشمن خداست يا دوست اوست ، پس اگر دوست خدا باشد درهاى بهشت برويش

294