آخروى دست يافته‌اند ، آنان با اهل دنيا در دنيايشان شريكند ، ولى اهل دنيا با آنان در آخرتشان شركت ندارند . خداوند از دنيا به آن اندازه كه كفايتشان كند و بىنيازشان گرداند براى آنان مباح ساخته و اجازهء مصرف و استفاده داده و فرموده است : « بگو چه كسى زيورهاى خدا را كه براى بندگانش آورده و روزيهاى پاكيزه را حرام كرده است ، بگو همهء اينها در دنيا از آن كسانى است كه ايمان آورده‌اند ( هر چند كفّار نيز بطفيلى آنان از آن بهره برند ) و در آخرت بطور خالص و منحصرا براى مؤمنين است ، و اين چنين آيات و نشانه ها را براى گروهى كه دانايند تفصيل و توضيح مىدهيم » . [1] آنان ببهترين وجهى در دنيا سكونت جسته ، و به نيكوترين صورت از آن بهره مند شده‌اند ، با اهل دنيا در دنياشان شريكند ، در كنار آنان از پاكيزه ترين خوراكها مىخورند و از تميزترين نوشيدنيها ، مىنوشند ، و از بهترين لباسها مىپوشند ، و در برترين منزلها سكونت مىكنند ، و بهترين همسران را اختيار مىكنند ، و برترين سوارىها را سوار مىشوند ، با اهل دنيا و مثل آنان از لذّت دنيا بهره مىبرند ، و فردا روز همجوار خدايند ، از خدا آرزو و درخواست مىكنند و خداوند آرزوهايشان برآورد ، و دعا و درخواستى از آنان را ردّ نكند ، و هيچ بهره‌اى از لذّت را از آنان دريغ ننمايند . پس اى بندگان خدا بچنين چيزها هر صاحب خردى مشتاق است ، و براى دستيابى به آن به پرواى الهى عمل مىكند ، و لا حول ) *

[1] اعراف : 32 .

293