پس آنگاه حبيب الله روى بجانب عبد الله آورده فرمود كه هرگز ديدى كه طبيب لبيب دواى مرضى بموجب طبع و دل آنها نمايد يا آنكه آنچه بحال مريض و معالجه او اصح و انفع داند معمول ميگرداند خواه آن دوا محبوب و مرغوب مريض بود و خواه منفور و مكروه .
عبد الله گفت : چنين است يا محمد .
پس حضرت رسول گفت : اى عبد الله بدان و آگاه باش كه شما و كفره بواسطهء اختيار كفر و تمرد و طغيان از طريق مستقيم ايزد منان منخرط در سلك مرضى شده محتاج معالجه حكيم دانا گشتيد و بتحقيق حضرت سبحانه و تعالى طبيب مهربان شفيق شماست كه درد كفر را دوا بغايت نافع كه حضرت رسول شافع باشد ارسال داشته و شما را در بيمارستان ظلمتكده امراض گوناگون كفر نگذاشته و طريق مضار و منافع آن را بر شما در كمال ظهور و وضوح داشته ، پس اگر از روى عقل و تفكر اطاعت و انقياد امر و استماع قول آن رسول مهيمن اكبر در باب شفا و معالجه آن مرض ذى خطر كفر نمايند بيقين از آلام غير متناهيهء آن امر مضمر مستخلص شده شفاى كامل و صحت عاجل و آجل يافته بصحت جسم و روح در ايام حيات مستعار در تمامى غبوق و صبوح مسرور و ابواب عبوديت و طاعت واحد سبوح بر خويش مفتوح داشته پاى از طريق اخلاص و متابعت برنداشته در تمامى اوقات خمسه همين شيوهء مرضيه و طريقه مستحسنه را مبذول و مرعى داشته آن را سبيل مستقيم دين قويم واجب كريم پنداشته تخطى و تقضى آن را جايز و روا نداشته همواره بتذكار و تكرار همين كار مشتغل باشند كه موجب فيوضات نشأتين و عنايات بىغايات دارين است ، و اگر العياذ با لله از طريق مستقيم حضرت الله پاى راه بيراه گذاشته باشند بيقين در دنيا بيمار دائمى و در عقبى ذليل و مهين خواهند بود « * ( ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ ) * » .
اى عبد الله هرگز ديدى كه شخصى دعوى حق بر شخصى نمايد و مدعى عليه منكر

99