ظالم خود روا داشتيد و سنت اوليتان و شعار پيشينيان خود را سنت دانسته شعار اسلام و سنت نبى الاكرام را گذاشته بلكه نسيا منسيا و خطا انگاشتيد .
چه سنت نبى الرحمة را از اصل آن استخراج و اهل آن صاحب اللواء و المعراج را از حق اخراج نموديد و خود را مالك تخت و تاج و دين خود را بغايت بىرونق و رواج گردانيديد .
عدول از عدل و انصاف نموده شيوه تمرد و اعتساف برداشتيد .
عمر در آن حال با كمال حزن و ملال از روى مسارعت و غضبان گفت اى سلمان چون تو و صاحب بر خليفه رسول صلى الله عليه و آله و سلم بيعت كرده و در تحت حكم ما و بسلسلهء مطيعين جانشين رسول ايزد تبارك و تعالى مرتبط و منخرط گشتيد اين زمان هر چه شما و ايشان را در خاطر خلجان نمايد بيان كنيد كه از سخنان شما و ايشان هيچ نوع ضرر و نقصان بما لاحق و عيان نخواهد شد .
سلمان رضى الله عنه گويد كه من بعد از استماع اين سخنان گفتم اى عمر از كلام شما نقص عايد ما نگردد بدرستى و تحقيق من شهادت از روى صدق كما ينبغى و يليق ميدهم كه من مكرر از لسان معجز نشان آن طوطى شكرخاى « * ( وَما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحى ) * » شنيدم در باب تو و صاحبت كه بيعت بآن كردى ميفرمود كه گناه و عذاب اين دو كس در روز حساب و پاداش هر كس نزد خداى تعالى و تقدس برابر گناه و عذاب همه كس از امت منست .
واى بر كسى كه حال او در عقبى چنين و فعل و عملش بر خلاف حكم رب العالمين و مخالف امر سيد المرسلين باشد و راضى بسنن اولياى هادين نباشد .
عمر گفت اى سلمان چون على بيعت بخليفه نبى نمود و تو بمآل خود موصول نشدى و بقرة العين خود كه ولايت و خلافت على بود قرير العين نگشتى لهذا در كمال حزن و اضطرارى و چون حقيقت حال تو بر ما واضح و هويدا است لهذا تو در تذكار و تكرار امثال اين كلام كذب آثار مختار بلكه معذورى .

351