و مقام است .
بدانيد كه جميع خلايق را در نزد خالق ، صحيفه و كتابى است كه خير و شر و نفع و ضرر همگى در آنجا مرقوم و مستطر است بر هر احدى از شما نظر بر آن صحيفه لازمست كه بر حقايق عمل خود رسد و آن را بميزان شرع پيغمبر آخر الزمان و بطريق رضاى باقى امامان موازنه نمايد تا در روز حساب و شمار حيران و شرمسار نيايد .
چون حضرت نبى الانام كلام معجز نظام خود باين مقام انتظام داد اكثر مردمان خصوصا ارباب عداوت و طغيان از آن مجلس جنت نشان برخاسته متوجه مسكن و مكان خود گشتند الا قليلى از مسلمين و شرذمه از مؤمنين كه از شرم نبوت مآب در محل و مقام خود مستمر و مستقر بودند .
پس آنگاه حبيب اله روى بآن جماعت آورده گفت :
اى معشر مردمان من على عليه السّلام و اولاد ائمه امجاد را بوراثت خود و ولايت از جهت شما ميگذارم تا روز قيامت و پيوسته ائمه معصومين ولى رب العالمين و اوصياى من تا يوم الدينند و من اين كار و امر بغير حكم و فرمان ايزد غفار نكردم بلكه تبليغ امر ولايت و امامت على عليه السّلام و فرزندان ايشان بشما محض بواسطه حجت است بر شما و بساير حاضر و غايب و بر هر كسى كه در ربقه حياتست و بر جمعى كه بعد از اين موجود و متولد گردند .
بايد كه حاضران ولايت و امامت على عليه السّلام و اولاد او را بغايبان رسانند و پدران به پسران و ايشان بفرزندان خود اعلام نمايند و بطنا بعد بطن ولايت و امامت على عليه السّلام را باولاد امجاد تا روز قيامت بيكديگر برسانند و اقرار و تولا باين خاندان و انكار و تبرا از اعداى ايشان نمايند يعنى از ظلمه آل على و احمد بيزارى جويند و امر و قول ائمه دين را لازم دانند و خلاف حكم و قول ايشان را موجب ذلت و ندامت و وسيله خسران و غرامت دانند .
ليكن زود باشد كه جمعى از امتان نابكار و خام طمعان سيه‌روزگار بوسيله هوا

237