و عام كه از جمله اكمال و اتمام نعمت تو بخلقان و تكميل احكام اسلام كه رضاى تو در آن است به بندگان تو مرا يارى كن .
بعد از تبليغ ولايت على عليه السّلام و اولاد او عليهم السّلام بامت گفت بار خدايا شاهد باش كه تبليغ ولايت ولى تو امير المؤمنين على عليه السّلام و اولاد او ببندگان تو نمودم و در آن باب بهيچ وجه من الوجوه بتقصير از خود راضى در هيچ باب نبودم .
اى معشر مردمان بدانيد و آگاه باشيد كه حضرت خالق البرايا بنصب امامت و تبليغ ولايت على و ائمة الهداة ( ع ) اكمال دين شما و اتمام نعمت بساير خلق الله تعالى نمود پس اقتدا بآن امام البريه و اولاد او عليهم السّلام و التحيه كه از فرزندان مناند واجب و لازم است .
زيرا كه هر كه اقتدا به آن ولى ملك تعالى و بعد از او بائمه الهداى عليهم سلام الله ننمايد در يوم القيام بىشبهه و ارتياب در هنگام عرض اعمال بحضرت مالك الرقاب منخرط در سلك * ( « أُولئِكَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خالِدُونَ ) * و * ( لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَلا هُمْ يُنْظَرُونَ ) * » باشد .
يعنى هر چند مقر بكلمه طيبه شهادت و مقيم بر اقامت نماز و روزه و ساير ما فرض الله تعالى باشد و بعد از من بولايت و امامت امير المؤمنين على و اولاد امجاد او عليهم السّلام اقرار ننمايد و اقتدا و اقتفا بسلسله طيبين و طاهرين من نكنند اعمال آن طايفه بىشك و شبهه محبوط و آنها مخلد به آتش دوزخ مربوطند و اصلا در عذاب اليم آن جماعت در دركات جحيم تخفيف و مهلت نيست .
پس بنا بر آيه وافى هدايت قبول نمودن اعمال جميع اهل اسلام در يوم القيام موقوف بلكه مشروطست بر اقرار بولايت و امامت على عليه السّلام و فرزندان گرام فخام او عليهم السّلام .
بناء عليه ايمان و اسلام باقرار ولايت ائمة الانام مقبول و تمام و بعدم اقرار غير مستحسن و ناتمام است .

231