انداختيد و همديگر را تنها گذاشتيد و گفتار من بر شما گران آمد ، و آن را پشت سر انداختيد تا اينكه از هر سوى مورد غارت واقع شده و كارهاى زشت در بين شما شايع شد ، و اين امر پيوسته شما را به ابتلاء و عقوبت سختتر خواهد كشانيد ، همچون عقوبتى كه گريبان گذشتگانتان را گرفت ، چنان كه خداوند از كردار ستمگران سركش و ياغى با مستضعفين نااميد آگاهى دهد در اين آيه كه : * ( يُذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَفِي ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ ) * [1] ، قسم به خدايى كه دانه را شكافت و انسان را آفريد وقت عملى شدن وعدهء شما رسيد .
اى مردم كوفه من شما را به مواعظ قرآن ملامت و سرزنش كردم ولى از شما سودى نبردم ، و با شلَّاق خود شما را تأديب نمودم ولى هيچ توجّهى در شما پيدا نشد ، با تازيانهء اجراى حدود شما را عقوبت نمودم و شما حساب نبرديد ، و در آخر فهميدم آنچه شما را اصلاح مىكند تنها شمشير است ، و من در راه اصلاح شما خود را به فساد نخواهم انداخت ، ولى بزودى فرمانروايى سختگير بر شما مسلَّط گردد كه نه به بزرگتان احترام گذارد و نه به كوچكتان رحم نمايد ، و نه دانشمندتان را گرامى بدارد و نه غنائم را به مساوات ميانتان تقسيم كند ،

[1] بقره 49

383