گفت : معلوم است كه فقط از تو طلب شاهد مىكنم ، فرمود : پس چرا از فاطمه طلب شاهد مىكنى ؛ با اينكه او فدك را از زمان رسول خدا تصاحب كرده و تا بعد از وفات او نيز مالك آن بوده ، حال اينكه از مسلمانان ديگر - كه مدّعى هستند - درخواست شاهدى نمىكنى ؟ أبو بكر ساكت شده و مجاب گشت . عمر گفت : اى علىّ دست از اين سخنان بردار ، كه ما قادر به بحث و احتجاج با تو نيستيم ، اگر در اثبات اين مالكيّت شاهدانى آورديد كه قبول است و گر نه فدك مال همهء مسلمين بوده ؛ نه تو و نه فاطمه هيچ حقّى در آن نداريد ! ! .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : اى أبو بكر آيا قرآن خوانده اى ، گفت : آرى ، فرمود : به من بگو آيا آيهء شريفهء * ( إِنَّما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً ) * در بارهء ما نازل شده ، يا ديگران ؟ أبو بكر گفت : بلكه در بارهء شما نازل شده ، فرمود : اى أبو بكر اگر جماعتى گرد آمده و شهادت دهند كه فاطمه دخت پيامبر مرتكب فاحشه اى شده است تو چه خواهى كرد ؟ گفت : مانند زنان ديگر مسلمان حدّ را بر او جارى مىسازم ، حضرت امير عليه السّلام فرمود : اى أبو بكر در اين صورت در نزد خدا از كافران خواهى بود ، گفت : براى چه ؟ فرمود : زيرا تو منكر گواهى خداوند بر طهارت او شده و شهادت گروهى از مردمان را پذيرفته اى ، به همين ترتيب حكم خدا و رسول را در

216