رسانيد .
توضيح : « معلَّى بن خنيس - بضمّ خاء معجمه و فتح نون - از قوّام و كارگزاران امام صادق عليه السّلام ميبوده ، قبلا از وابستگان بنى اسد بوده ، وى داراى كتابى است و نجاشى او را تضعيف نموده ، و جمعى او را مدح كرده‌اند ، و چون سبب تضعيف نجاشى ذكر نشده است ، با اخبار مدح منافات ندارد زيرا ممكن است ضعف از جهت عدم حسن حافظه باشد نه بىپروا بودن شخص ، لذا با ممدوح بودن تعارضى ندارد ، و ممكن است مردى صحيح العقيده و راستگو بوده لكن داراى حافظه قوى نبوده و سهو و نسيان بسيار داشته لذا تضعيف شده است ، و روايت است كه امام صادق عليه السّلام شبى در حقّ داود بن علىّ نفرين كرد و همان شب او هلاك شد ، بارى طريق مؤلَّف به او صحيح است ، اگر مراد به مسمعى مسمع بن عبد الملك باشد و اگر مراد محمد بن عبد الله مسمعى باشد حسن ، و چنانچه مراد عبد الله بن عبد الرحمن بصرى غالى باشد ضعيف است ، ولى روايت عبد الله بن عبد الرحمن از معلَّى به نظر بسيار بعيد ميرسد ، على اىّ حال مسمعى در سند مشترك ميان ثقه و حسن و ضعيف است و تمييز آن مشكل » .
و آنچه در آن از ابراهيم بن أبى البلاء آمده است ، پس روايت كرده‌ام آن را از پدرم - رحمه الله - از عبد الله بن جعفر حميرى از محمّد بن حسين بن أبى الخطَّاب از ابراهيم بن ابى البلاد و او كنيه اش ابو اسماعيل است .
توضيح : « ابراهيم بن يحيى - ابى البلاد - ثقه و اهل كوفه و از اصحاب امام صادق و موسى بن جعفر عليهما السّلام است ، و صاحب اصلى از اصول اربعمائة

465