و هوا دادن داشت و مرتهن آن را در جاى گذارده و باز نكرد و هوا نداد و در آن بيد افتاد و ضايع گشت ، آيا به قدر خسارت از طلب او كسر مىشود . امام فرمود : نه .
شرح : « اين خبر دلالت دارد كه بر مرتهن تعهّد مواظبت از متاع واجب نيست تنها ضبط و نگهدارى آن با اوست » .
4110 - حلبى گويد : امام صادق عليه السّلام در مورد رهنى كه در نزد مرتهن تلف شده يا ضايع گشته بود ، فرمود : طلب خود را از بدهكار وصول مىكند .
4111 - سليمان بن حفص مروزى گويد : نامه اى به على بن موسى الرّضا عليه السّلام فرستادم و پرسيدم شخصى از دنيا رفته و ديونى بر ذمّه دارد و مالى باقى نگذاشته مگر رهنى كه در دست يك تن از طلبكارانست و ارزش آن كمتر از بدهى است كه به آن شخص دارد آيا او مىتواند بابت طلب خويش آن رهن را تصاحب كند يا ديگر طلبكاران در آن با وى شريكند ؟ امام عليه السّلام در پاسخ نامه مرقوم فرمود : تمام طلبكاران در آن مال يكسانند و به نسبت طلبى كه از متوفّى دارند در آن شريكند . و نيز به آن حضرت عليه السّلام نوشتم ، مردى وفات يافته و بازماندگانى دارد و شخصى آمده و ادّعا مىكند كه من از ميّت طلبكارم و نزد من گرو دارد ، حكم چيست ؟ امام عليه السّلام نوشتند كه اگر بر ذمّهء ميّت مالى دارد و شاهد و بيّنه ندارد از

425