آن حضرت فرمود : امام را شايسته نيست هر گاه محدث شود يا حدثى از او سر بزند كسى را پيش اندازد مگر آن كس را كه اقامهء امام را درك كرده باشد . و هر گاه مسبوقى را كه يك ركعت دير رسيده پيش اندازد ، عبد الله بن سنان از آن حضرت روايت كرده كه در اين مورد فرمود : چنين شخصى وقتى نماز را با آنان به پايان رسانيد از دست راست و دست چپ ايماء و اشاره مىكند كه شما نمازتان تمام شده برخيزيد ، آنگاه خود بايد آنچه از نماز را كه دير رسيده و از دست داده بجا آورد .
1195 - جميل بن درّاج از آن حضرت روايت كرده است در اين مورد كه :
شخصى بدون وضو امامت گروهى كند و وقتى متوجّه شد از نماز خارج شود و مرد ديگرى را بجاى خود پيش اندازد و اين شخص اخير نداند امام قبلى چقدر از نماز را خوانده ( و از كجا بايد ادامه دهد ) تكليف او چيست ؟ آن حضرت فرمود : كسانى كه پشت سر او هستند ( مأمومين ) او را متوجّه مىسازند و با اشاره به او مىفهمانند .
1196 - زرارة به امام باقر عليه السّلام عرض كرد : شخصى داخل در نماز گروهى شد و قصد نماز نداشت و امام آن قومى را حدثى سر زد ، پس دست آن مرد را گرفته و او را بجاى خود پيش انداخت ، و آن مرد با مردم نماز خواند ، آيا نماز مردم كه با او به جماعت خوانده‌اند صحيح است در حالى كه او قصد نماز نداشته است ؟
آن حضرت فرمود : سزاوار نيست كسى كه قصد نماز ندارد داخل در نماز جماعتى شود ، بلكه شايسته آن است كه قصد نماز كند ، اگر چه پيشتر نماز كرده باشد ، كه البتّه نماز

68