1180 - حلبى از آن حضرت سؤال كرد : آيا مرد مىتواند براى زنان امامت كند ؟ آن حضرت فرمود : بلى ، و اگر پسرانى با زنان باشند ، آنان را در صف پيش از زنان نگه داريد ( كه زنان پشت پسران باشند ) هر چند غلام بچّه و بنده باشند .
1181 - داود بن حصين از آن حضرت ( امام صادق عليه السّلام ) روايت كرده است كه فرمود : حاضر ، براى مسافر امامت نميكند و مسافر نيز امامت حاضر نميكند ( يعنى مكروه است ) ، و اگر شخصى بموردى از اين قبيل برخورد كند و مسافر ، امامت گروهى غير مسافر كند ، هنگامى كه دو ركعت نماز تمام شود او سلام ميدهد ، آنگاه دست يكى از مأمومين را گرفته و او را پيش مياندازد و وى امامت ايشان مىكند ، و هر گاه مسافر پشت سر گروهى كه غير مسافر و در حضر هستند نماز كند ، در اين صورت پس از دو ركعت خواندن ، نماز را تمام مىكند و سلام ميدهد .
1182 - و روايت كرده‌اند از آن حضرت كه فرمود : اگر شخص بر جان خود بيمناك باشد بخاطر كسى كه با او نماز ميگزارد ( چون اهل تسنّن در سفر چهار ركعت را بهتر ميدانند و اگر كسى در نماز جماعت با آنان دو ركعت گزارد آن را دليل رفض او به حساب مىآوردند ) در اين صورت دو ركعت اوّل را به قصد نماز واجب بجا مىآورد و آن دو ركعت دوّم را قصد نماز مستحبى مىكند .
شرح : « مراد حال تقيّه است چون اهل سنّت قصر نماز را بر مسافر واجب نمىدانند و اگر كسى در مسافرت نماز را شكسته بخواند علامت تشيّع او دانند » .
1183 - و نيز از آن حضرت ( امام صادق عليه السّلام ) روايت كرده‌اند كه

62