اى نازلكننده رحمتها از معادنش ، و اى روانكننده بركات بر مستحقانش ، باران فراگير از جانب تو است ، و يارى دهنده و مطلوب يارى طلبان توئى ، و خطاكاران مائيم ، و مسئول آمرزش خواهان ، و آمرزنده آمرزيدگان توئى كه هيچ معبود حقّى جز تو نيست . خدايا بارانى آرام و بىرعد و برق و بادوام بسوى ما بفرست ، و ما را از بارانى ريزدانه ، و پرمايه ، و عامّ ، و گسترده و سيرابكننده و نزديك به زمين و پياپى ، و گوارا ، و زمينه ساز سرشارى و فراوانى برخوردار ساز . و همچنين از بارانى درشت قطره ، و سرشار و سرشاركننده ، و موج خيز ، و پرطنين و سيّال ، و سيل انگيز ، و دراز آهنگ ، و فراگير ، و همگانى ، و لبريزكننده آبگيرها بهره مندمان فرماى ، كه دانه هاى درشتش بر هم بخورد و نهرهاى فراهم شده از آن بشدّت و بسرعت روان شوند ، و سيلابى عظيم از آن پديد گردد ، و برقش فريب دهنده ، و رعدش دروغين نباشد . بارانى كه بندگان ضعيفت را بوسيله آن سرزنده سازى ، و اراضى مواتت را ببركت آن احياء كنى . و اين نعمتى و منّتى از جانب تو در باره ما است - آمين ربّ العالمين .
پس هنوز سخن او بپايان نرسيده بود كه خدا بارانى فراگير فرو باريد .
و از سلمان فارسى - رضى الله عنه - پرسيدند : يا ابا عبد الله آيا مضامين اين دعاها چيزيست كه به آن دو تعليم داده‌اند ؟ سلمان گفت : واى بر شما آيا سخن

251