به درگاه خداوند متعال دو ركعت نافله مغرب را افزود ، و پس از مدّتى كه امام حسين عليه السّلام متولَّد شد باز بعنوان شكرگزارى خداوند عزّ و جلّ دو ركعت ديگر به نافله شام افزود و اين آيه را تلاوت فرمود : * ( لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنْثَيَيْنِ ، ) * ( براى هر پسر برابر بهره و نصيب دو دختر است ) پس اين نمازها را در حضر و سفر همچنان به حال خود باقى گذاشت .
تذكَّر « اين خبر را مصنّف - رحمه الله - در كتاب علل الشّرائع بسندى ضعيف و مجهول و مرسل آورده و به نظر از واقعيّت بسيار دور مىنمايد » باب ( در بيان علَّت قصر يا شكسته خواندن نماز در سفر ) 1318 - فضل بن شاذان نيشابورى - رحمه الله - جزء عللى كه براى قصر خواندن نماز در سفر از امام رضا عليه السّلام شنيده است ياد آور شده كه آن حضرت فرمود : اينكه نماز در سفر كوتاه و شكسته شده به اين جهت است كه نماز واجبى كه خداوند متعال در ابتدا بر خلايق مقرّر فرمود تنها ده ركعت بود ، بعد هفت ركعت ديگر نيز ( وسيله پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله ) به آن افزوده شد ، پس خداوند عزّ و جلّ آن هفت ركعت زيادتى را ( يعنى اكثر آن را كه شش ركعت باشد ) از بندگان ساقط فرمود بخاطر وضع خاصّى كه سفر دارد و رنج و مشقّت آن كه مسافر به كارهاى خود مىپردازد و بايد بار بردارد و در جايى فرود آيد و منزل گزيند كه هم لازمه سفر است

137