اين صورت از هنگام وارد شدن نماز را تمام بخوان ، و چنانچه بخواهى كمتر از ده روز آنجا بمانى پس نماز را قصر بخوان ( يعنى نمازهاى چهار ركعتى را دو ركعت بخوان ) و هر گاه در شهرى اقامت گزيده و مردّد باشى و با خود گوئى كه فردا از اين شهر خواهم رفت و باز گوئى پس فردا خواهم رفت و تصميم ده روز ماندن نداشته باشى پس در چنين حالتى ( كه نتوانستى تصميم قطعى اتّخاذ كنى ) تا يك ماه كه چنين وضعى دارى نماز را قصر بخوان ، و چون يك ماه سپرى شد نمازهايت را تمام بخوان راوى گويد : عرض كردم : اگر روز اوّل ماه رمضان وارد شهرى شوم و نخواهم ده روز بمانم چه بايد بكنم ؟ آن حضرت فرمود : نماز را قصر كن و روزه را افطار نما ، عرض كردم :
اگر به همين ترتيب وارد شهرى شوم و با خود بگويم كه فردا خواهم رفت يا پس فردا ميروم ( تا به يك ماه بالغ شود ) در اين صورت تمام يك ماه را افطار كنم و نماز را هم قصر بخوانم ؟ آن حضرت فرمود : آرى ، اين هر دو داراى يك حكم است هر گاه ( و يا هر كجا ) نماز را كوتاه كردى روزه را نيز افطار ميكنى ، و هر كجا روزه را افطار كردى نماز را نيز قصر ميكنى .
1270 - أبو ولَّاد حنّاط گويد : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم : من در نظر داشتم وقتى وارد مدينه شدم ده روز در آنجا اقامت كنم بنا بر اين نماز را تمام خواندم ، آنگاه نظرم تغيير يافت و اراده كردم كه ( ده روز ) در آنجا نمانم ، حال نظر شما در باره من چيست ؟ آيا نماز را تمام بخوانم يا كوتاه سازم ؟ آن حضرت در پاسخ من

115