و بدخوئى ، و رنج و آوارگى ، در شتردارى است كه صبح و شام نگون بختى آورد ( بخاطر كم سود بودن نسبت بمخارجش و مرگ و مير زيادش ) و خيرى ندهد مگر از آن سوى كه بديمنتر است ، مردمان بخت برگشتهء تبهكار از آن دست برندارند .
4 - عبد الله بن بكر مرادى گويد : حضرت موسى بن جعفر از پدرش از جدّش از امام سجّاد از پدرش عليهم السّلام روايت نمود ، كه فرمود : در آن هنگام كه امير المؤمنين عليه السّلام تجهيزات ارتش خود را براى پيكارى فراهم مىساخت و مشغول صفبندى آنان بود يك روز با اصحاب خود نشسته بود پير مردى كه هاله اى از رنج سفر چهره اش را گرفته بود از راه رسيد و گفت : امير المؤمنين كجاست ؟ گفتند : او آنجاست . آنگاه بر آن بزرگوار سلام داد و عرض كرد : يا امير المؤمنين من از جانب دمشق مىآيم و پيرى سالخورده‌ام ، آوازهء فضل بيشمار تو را شنيده‌ام ، و چنين مىپندارم كه تو را خواهند كشت ، پس بمن بياموز از آنچه خدا بتو آموخته است . فرمود : آرى اى پيرمرد هر كس دو روزش يكسان

9