باب 317 - معنى اقيال عباهلة ، و معنى تيعه ، و تيمه ، و سيوب ، و خلاط و وراط و شناق ، و شغار ، و اجباء 1 - قاسم بن سلام به سندى كه تا پيغمبر صلى الله عليه و آله پيوسته است ، گفت كه :
رسول اكرم صلى الله عليه و آله به وائل بن حجر حضرمى و قبيله اش چنين نگاشت :
« نوشته ايست از : محمّد ، فرستادهء خدا به سوى ملوك و زمامدارانى كه همواره بر سرير حكومت برقرارند از اهالى حضر موت ، كه موظَّفند به خواندن نماز ، و دادن زكات ، اوّلين نصاب گوسفند ( چهل گوسفند ) يك گوسفند ، و گوسفندان زائد بر چهل رأس ، از آن مالكش مىباشد ، و از معادن ( كه استخراج شود ) يك پنجم ثابت است ، و جايز نيست » خلاط « ( آميزش نر با ماده ) و » وراط « ( فريفتن مصدّق با بدر كردن گوسفند از ميان گوسفندان ، پراكنده كردن گله را يا پنهان كردن مواشى خود ، در ميان مواشى ديگران يا مخفى كردن در كوه و صحرا ، تا صدقه گيرنده مطلع نشود ) و نه » شناق « ( گرفتن زكات چيزى از ميان دو نصاب ) و نه ( ازدواج به مبادله ) يعنى دو شخص دختر يا خواهر يك ديگر را بدون مهريّه

163