باب 15 - معنى هدى ، ضلال ، توفيق ، خذلان 1 - عبد الله هاشمى گويد : از امام صادق عليه السلام پرسيدم در فرمودهء خداوند عزّ و جلّ * ( مَنْ يَهْدِ الله فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَه وَلِيًّا مُرْشِداً ) * ( هر كسى را خدا راهنمائى كند هدايت شده است و كسى را كه پروردگار بحال خود رهايش كند هرگز سرپرست و ارشادكننده اى براى او نخواهى يافت - كهف :
17 ) منظور از هدايت و ضلالت چيست ؟ فرمود : روز قيامت پروردگار ظالمين را از خانهء كرامت خود ( بهشت ) ناكام مىسازد و مؤمنان و نيكان را بسوى بهشت خود راهنمائى كرده و داخل مىكند ، چنان كه خود فرموده است : * ( وَيُضِلُّ الله الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ الله ما يَشاءُ ) * ( ولى افراد ستمگر را بخودشان وامىگذارد و پروردگار هر كارى را بخواهد انجام مىدهد - ابراهيم : 27 ) .
و همچنين فرموده است : * ( إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمانِهِمْ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الأَنْهارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ) * ( ولى كسانى كه ايمان آورده

45