پيروى نمايند ، كه در اين صورت بر تو لازم است تمامى حقّ را در آن گروه قرار دهى نه غير آن ، و اگر حقّ را به دستهء بخصوصى اختصاص دهى ، پايه اى كه سخنانت را بر آن قرار دادى در هم ريخته ، و آن را نقض نموده اى ، و بايد قبول كنى كه با آن دسته دانش و دليلى است كه به سبب آن از ديگران جدا گشته و ممتاز مىشوند ، و اين مخالف گفتهء تو است ، حال اگر همهء گروهها را در حقّ برابر دانستى با آنكه تأويلات آنان ضدّ يك ديگر است پس بر تو لازم مىآيد براى عجم و عرب غير فصيح نيز جايز بدانى هر گروهى را كه مايلند انتخاب و پيروى نمايند و اگر اين مطلب را پذيرفتى ، پس بايد هيچ يك از مخالفان خودت را از قبيل شيعه ، خوارج ، اصحاب تأويلات و ساير مخالفين چه آنان كه فرقهء خاصّى را تشكيل داده‌اند ، و چه بدعتگذارانى كه فرقه اى ندارند ، مورد نكوهش و مذمّت قرار ندهى ، و چنين كارى نقض اسلام و بيرون رفتن از اجماع است ، و به تو چنين اعتراض مىشود : بايد خدا مخلوق را فرمان داده باشد كه بدون چون و چرا به آنچه در كتاب بسته اى است و نمىتوانند داخل آن را بخوانند عمل نمايند ، و در عين حال امر فرموده كه بايد جستجو كنند و هر گروهى به آنچه كه به رأى خودش در آن كتاب بسته است عمل نمايد .

315