رسوا مگردان - شعرا 26 : 87 ) . پانزدهم - تقرّب و خلوص و توجّه او به خدا ، و پاكى از عقايد و گفتار شركزاست * ( ما كانَ إِبْراهِيمُ يَهُودِيًّا وَلا نَصْرانِيًّا وَلكِنْ كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ) * ( ابراهيم ، به آئين يهود و مسيحيّت گرايش نداشت ، بلكه بدين حنيف ( اسلام ) بود ، و هرگز از آنان كه براى خدا شريك قائل شدند ، نبود - آل عمران 3 : 67 ) .
شانزدهم - فراهم آوردن تمام شرايط بندگى را در خود ، چنانچه در قرآن فرموده : * ( إِنَّ صَلاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيايَ وَمَماتِي لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ لا شَرِيكَ لَه وَبِذلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ ) * ( اى محمّد ، بگو : نماز من و همهء عبادت من و زندگى و مرگ من تمامى براى خداست كه پروردگار جهانيان است ، شريكى براى او نيست و به اين اخلاص كامل مرا فرمان داده است و من اولين شخصى هستم كه تسليم محض امر خدايم - انعام 6 : 163 ) ( گرچه آيات خطاب به پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله و بازگوكنندهء صفات اوست ولى در اينجا امام به حضرت ابراهيم تطبيق نموده است ) و در اين گفته اش : ( كه زنده بودن و مرگم بخواست خداست ) تمام شرايط فرمانبردارى را گرد آورده و از معناى حقيقى عبادت و بندگى كوچكترين چيزى را فروگذار نكرده است . هفدهم - پذيرفته شدن دعاى او ، زمانى كه عرض كرد : * ( رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى ) * ( پروردگارا به من بنما چگونه مردگان را زنده خواهى نمود - بقره 2 :

300