< شعر > عنتا باطلا و ظلما كما تعتر عن حجرة الربيض الظبا < / شعر > به گناه ديگرى او را مىگيرند چنانچه آنها آهو را به جاى گوسفند خود مىكشند .
و أصمعى گويد : عترت به معنى باد است ، و « عترت » به درختى گفته مىشود كه شيرهء بسيار دارد ، و كوچك است به اندازهء قامت انسان .
« عترت » به معنى آهوى نر است هر گاه بجهد ، و رياشى گفته است كه از أصمعى معنى عترت را پرسيدم ، گفت ، آن گياهى است مانند مرزنجوش كه بوته هايش پراكنده مىرويد . مصنّف اين كتاب گويد : منظور از « عترت » در لسان اخبار ، علىّ بن أبى طالب و دودمان او از اولاد فاطمهء زهرا و نژاد پيغمبر است و آنان همان كسانى هستند كه پيغمبر صلى الله عليه و آله به دستور خداوند تبارك و تعالى تصريح به امامتشان نموده ، و ايشان دوازده تن هستند ، نخستين آنان على عليه السلام و آخرينشان حضرت قائم عليهم السلام به هر يك از معانى كه عرب نموده باشد . توضيح آنكه امامان از بين تمام بنى هاشم و از ميان همهء فرزندان ابو طالب مانند تكه‌هاى مشكى هستند در مشكدان ، و دانش آنان شربت گوارا خوش طعمى است نزد خردمندان ، و آنان درختى هستند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده : من ريشهء آنم و

218