امير المؤمنين تنه اش و ائمّه شاخهء آن ، و پيروان ايشان برگ آن ، و علم ايشان ميوهء آن درخت .
و ائمّه عليهم السلام پايه‌هاى اسلامند بنا بر معناى شهر و مركز ، و ائمّه راهنمايانند در صورتى كه به معنى صخرهء بزرگى باشد كه سوسمار سوراخ خود را پهلوى آن قرار مىدهد كه بر اثر عدم حفظ آن را گم نكند . و ايشان ريشه درختى هستند كه بريده شده ، زيرا كشته شدند و بر آنان ستم شده ، و پيمان آنها را قطع كرده ، و حقّ ايشان را مراعات نكردند ، مع ذلك از بيخ و ريشهء ايشان روئيده شد ، و اين شمشير كشيدن و بريدنها و پشت كردن مردم به ايشان جلوى رشدشان را نگرفت ، چون آنان امام بودند كه خدا بر لسان پيامبرش به امامتشان تصريح نموده بود ، و از معانى « عترت » آن است كه آنان مظلوم بودند ، و به گناهانى كه مرتكب نگشته بودند آنان را دستگير مىنمودند ، و بهرهء ايشان زياد است و بنا بر معنى درخت پرشيره سرچشمه‌هاى علماند ، و آنان مرد بودند نه زن ، بنا بر اين معنى كه گفته شد « عترت » مرد است ، و آنان سپاه خدا و حزب اويند . و بنا بر گفتهء اصمعى كه « عترت » به معنى باد است ، پيغمبر صلى الله عليه و آله

219