< شعر > انّ ابتساما بالنّقى الأفلج و نظرا في الحاجب المزجّج مئنّة من الفعال الأعوج < / شعر > لبخند زدن به شخص راست قامت پاكيزه و نگريستن در ابروى پرپشت از نشانه‌هاى رسيدن به پيروزى است . و « مئنّة » به معنى نشانه است و در حديث است كه پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود : نماز طولانى و كوتاهى سخن مرد نشانهء آگاهى و دانش اوست ، و اينكه دو ابرو را به لفظ جمع آورده نه تثنيه ، بنا بر اصطلاح كسانى است كه جمع را به جاى تثنيه بكار مىبرند ، و دليلشان آيهء * ( وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شاهِدِينَ ) * است كه ( ما بر حكم آن دو تن آگاه بوديم - انبيا 21 : 78 ) اراده فرموده حكم دو تن را كه حكم داود و پسرش سليمان باشد ، و دليل ديگرشان فرمايش پيغمبر صلى الله عليه و آله است ( دو تن و بالاتر از آن ، جماعت به حساب مىآيند ) و يكى از دانشمندان گفته است : جايز است جمع باشد ، بنا بر اينكه به هر تكَّهء از ابرو ، ابرو گفته مىشود .
بنا بر اين « حواجب » به أجزاى مختلف آن گفته مىشود ، چنان كه به زن گفته مىشود ، « حسنة الاجساد » و أعشى گفته است :
< شعر > و مثلك بيضاء ممكورة و صاك العبير بأجسادها < / شعر >

202