مقام خلافت هارون به موسى را براى علىّ عليه السلام قرار داده ، تا از اين كلام هرگز مقام نبوّت براى او ثابت نشود ، گرچه از حيث اين كه پيغمبر صلى الله عليه و آله بطور مطلق فضيلت و مقام و منزلت هارون نسبت به موسى را به وى داده ، شايستگى آن را پيدا نموده است . و از جمله دلائلى كه مطلب را واضحتر مىسازد اين است كه اگر ايشان فرموده بود : « على نسبت به من پس از رحلتم بمنزلهء هارون است به موسى جز آنكه با بودن من در زندگيم ، پيغمبر نيست » با اين گفته لازم مىآمد ممتنع نباشد كه بعد از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله وى پيغمبر باشد ، زيرا بنا بر جملهء فوق نبوّت را در زمان حيات خود منع كرده ( و از بعد از حياتش سخنى نگفته ) بود و اين سبب مىشد كه پس از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله پيامبر باشد ، زيرا نفى نبوّت را مقيّد بزمان زندگى خود كرد و چون يكى از مراتب هارون پيغمبرى بود ، و به همين دليل ، لازم آمد آن حضرت هنگامى كه آن فضيلت را براى على عليه السلام قرار داد پيامبر بودنش را نفى كند ، كه اگر مىشد او در آن وقت پيغمبر باشد ديگر نيازى به نفى نبوّتش نبود .
پس خلاصهء مفهوم خبر اين است كه نسبت على عليه السلام بعد از وفات پيغمبر

184