پديد شد و قول بابدال و اين گفتار صوفيه همان حكايت مذهب رافضيان است در عقيده بامام و نقبا ، صوفيه عقائد شيعه را نوشيدند و در تدين بمذهب آنها بسيار فرو رفتند تا بجائى كه مدرك طريقه خود را در موضوع پوشيدن خرقه اين دانستند كه على عليه السّلام آن را بحسن بصرى پوشانيده و از او عهد و پيمان گرفته است كه ملازم طريقت باشد و اين خرقه دست بدست از مشايخ آنان به جنيد رسيده و از راه درستى اين خرقه پوشى على عليه السّلام ثابت نشده است و اين طريقه تهذيب اخلاق و رهبرى مخصوص على عليه السّلام نبوده بلكه همه صحابه در همه طرق هدايت پيشوا بودند و در اختصاص اين موضوع بعلى عليه السّلام در برابر ديگران بوى شيعه گرى تندى وجود دارد كه از آن و از قرائن ديگرى كه گذشت فهميده مىشود آنها هم شيعه شدند و در سلك شيعه‌ها در آمده‌اند .
صوفيان عقيده بقطب اظهار داشته‌اند و كتب اسماعيليه از رافضه و كتب متاخرين صوفيه سراسر در موضوع فاطمى منتظر هم آهنگى دارند آن را بيكديگر املاء ميكنند و از هم ياد ميگيرند و گويا اين عقيده مبتنى بر اصول سست هر دو دسته است .
و بسا باشد كه برخى آنان در باره مهدى استدلال بكلام اهل نجوم كنند روى قرانات كواكب و اين هم يكنوع از پيشگوئيها است كه در باب آينده در باره آن گفتگو خواهيم كرد و كسانى كه از اين صوفيان اخير بيشتر در باره مهدى سخن گفته است همان ابن العربى حاتمى است ( محي الدين ) در كتاب عنقاء مغرب و ابن قسى در كتاب خلع النعلين و عبد الحق بن سبعين و شاگردش ابن ابى واطيل كه در شرح كتاب خلع النعلين در اين باره گفتگو كرده است ، بيشتر سخنان آنان در باره مهدى لغز و مثل است و بسا كمتر باشد كه تصريح بمقصود كنند و يا مفسرين كلامشان بناچار صراحت بيان داشته باشند و حاصل مذهب آنان در مهدى اينست كه ابن ابى واطيل بيان كرده گويد نبوت مظهر حق و عدالت بود بعد از گمراهى و نادانى بشر دنبال نبوت خلافت آيد و دنبال خلافت سلطنت و بناچار بدوره زورگوئى و تكبر و باطل برگردد .
گويند چون روش معهود خدا برگشت امور است بوضعى كه بوده بايست امر نبوت بولايت امام عادل زنده گردد سپس خلافت او باشد و دنبالش ظاهر سازى و دجالگرى و فريب بجاى سلطنت پديد گردد و سپس كفر جهانگيرى عيان گردد با اين ترتيب اشاره كنند بوضع نبوت و خلافت دنبال آن و سلطنت بعد از خلافت كه واقع شده و سه درجه بوده است و ولايتى كه اين فاطمى دارد و دجالى بعد از او كنايه است از خروج دجال بعد از ظهور مهدى سپس برگشت بكفرى كه پيش از نبوت بوده است .

44