( 1 ) . . از على بن ابى طالب گويد رسول خدا ( ص ) فرمود خدا نيافريده خلقى كه بهتر از من باشد و نزد او گرامىتر از من باشد على عليه السلام فرمود عرضكردم يا رسول الله تو بهترى يا جبرئيل ؟ فرمود خداى تبارك و تعالى پيغمبران مرسل خود را بر فرشتگان مقرب برترى داده و مرا بر همه پيغمبران و مرسلين برترى داده و پس از من اى على برترى از تو و امامان بعد از تو است زيرا كه فرشتگان خادمين ما و خدام دوستان ما هستند يا على آنان كه عرش و كسانى كه حول آنند حمل ميكنند تسبيح بحمد پروردگارشان گويند و آمرزش براى آنان كه گرويدند بولايت ما جويند ، اى على اگر ما نبوديم ؟
خدا آدم و حوا و بهشت و دوزخ و آسمان و زمين را نميافريد و چگونه ما از فرشتگان برتر نباشيم با آنكه در خداشناسى و توحيد بر آنها پيشى گرفتيم و در شناسائى پروردگار عز و جل و تسبيح او و تقديس او و تهليل او زيرا اول چيزى كه خداى عز و جل آفريد ارواح ما بود ما را بتوحيد و تمجيد خود گويا كرد سپس فرشتگان را آفريد و چون ارواح ما را يك نور مشاهده كردند امور ما را بزرك شمردند پس ما تسبيح گفتم تا ملائكه بدانند كه ما هم خلقى هستيم آفريده شده و خدا از صفات ما منزه است و ملائكه از تسبيح ما خدا را تسبيح گفتند و از صفات ما منزه دانستند و چون بزرگى مقام ما را مشاهده كردند ما تهليل گفتيم تا ملائكه بدانند كه نيست معبودى جز خداى يگانه و چون بزرگى مقام ما را مشاهده كردند ما تكبير گفتيم تا ملائكه بدانند خدا بزرگتر است از اينكه در دسترس باشد و موقعيت او بزرگ است و چون آن قدرت و نيروئى كه خدا بما داده است مشاهده كردند ما گفتيم لا حول و لا قوة الا با لله - العلى العظيم تا ملائكه بدانند كه لا حول و لا قوة الا با لله چون مشاهده كردند آن نعمتى كه خدا بر ما داده و طاعت ما را واجب شمرده گفتيم الحمد لله تا بملائكه بياموزيم آنچه را خداى تعالى ذكره بما حق دارد

367