از حمد بر نعمتهايش ملائكه هم گفتند الحمد لله ملائكه بوسيله ما رهنمائى شدند بشناختن خداى تعالى ذكره و تسبيح و تهليل و حمد او سپس خداى تعالى آدم را آفريد و ما را در پشت او سپرد و ملائكه را دستور داد براى او سجده كنند براى تعظيم و احترام ما و سجده آنها براى خداى عز و جل بندگى بود و براى آدم احترام و طاعت بود براى آنكه ما در پشت او بوديم ، چگونه ما از ملائكه بهتر نباشيم با آنكه همه و همه آنها براى آدم سجده كردند و براى آنكه چون مرا بآسمانها بالا بردند جبرئيل دو دو اذان گفت سپس گفت اى محمد پيش بايست گفتم اى جبرئيل بر تو پيش باشم ؟ گفت آرى زيرا خداى تبارك و تعالى اسمه برترى داده است پيغمبرانش را بر همه فرشتگان و تو را بخصوص برترى داده من جلو ايستادم و براى آنها نماز خواندم و افتخارى ندارد ، و چون بحجابهاى نور رسيديم جبرئيل بمن گفت اى محمد پيش برو و دنبال سر من ماند ، گفتم اى جبرئيل در چنين جايى از من مفارقت ميكنى ؟ گفت تا اينجا است كه خدا بمن دستور داده اگر از آن بگذرم پرهايم ميسوزد زيرا از حدود پروردگارم فراتر رفتم خدا مرا در نور بطور ناگفتنى فرو برد تا بآنجاى ملكوت رسيدم كه خداى عز و جل خواست پس ندا رسيد يا محمد عرضكردم لبيك ربى و سعديك تباركت و تعاليت باز ندا شدم يا محمد تو بنده منى و من پروردگار تو ام مرا بس عبادت كن و بر من توكل كن زيرا تو نور منى در بندگان من و رسول منى در خلق من و حجت منى در آفريدگان من ، براى كسى كه تو را پيروى كند بهشتم را آفريدم براى كسى كه نافرمانى و مخالفت تو را كند دوزخم را آفريدم و كرامتم را براى اوصياء تو لازم كردم و ثوابم را براى شيعيان تو عرضكردم پروردگارا اوصياء من كيانند ؟ ندا رسيد اى محمد اوصياء تو بر ساق عرش

368