( 1 ) گفت بسا بوده كه شير بر گوسفندى در كله‌ام ميپريده او را ميگرفتم سرش را ميچسبيدم و دو كامش را از هم ميگشودم و گوسفند را از دهانش بيرون مىآورم ، خداى تبارك و تعالى بطالوت وحى كرده بود كه قاتل جالوت كسى است كه زره تو بر تنش رسا باشد زره خود را خواست و داود پوشيد بر او رسا بود طالوت و حاضرين از اين پيش آمد بهراس افتادند و گفت اميد است خداوند بدست او جالوت را بكشد ، چون صبح شد و دو لشكر بهم برآمدند داود عليه السلام گفت جالوت را بمن نشان بدهيد چون او را ديد آن سنك را باو پرتاب كرد و ميان دو چشمش را با آن شكافت تا بمغز سرش نشست و از مركب سرنگون شد مردم فرياد كردند داود جالوت را كشت و او را بپادشاهى برداشتند و نامى از طالوت نبردند و بنى اسرائيل دور او جمع شدند و خدا زبور را بر او فرستاد و صنعت آهن را باو آموخت و آن را براى او نرم ساخت و كوهها و پرنده‌ها را دستور داد با او در تسبيح هم آواز شوند و آوازى خوش باو عطا كرد كه مانند آن شنيده نشده بود و در عبادت نيرومندى بوى عطا كرد و در ميان بنى - اسرائيل بنبوت قيام كرد و همچنين است روش قائم عليه السلام وقتى ظهور او برسد ، او خود داند و خدا او را گويا كند و باو آواز دهد اى ولى خدا بيرون شو و دشمنان خدا را بكش يك شمشير غلاف كرده دارد كه چون وقت خروجش رسد از غلاف خود بدر آيد و خدا او را گويا كند و آن شمشير فرياد زند اى ولى خدا بيرون شو ديگر روا نيست از دشمنان خدا تقاعد كنى بيرون آيد و دشمنان خدا را هر جا بيابد بكشد و حدود خدا را بر پا دارد و بحكم خداى عز و جل حكم كند . . رسول خدا ( ص ) در آخر حديث طولانى خود كه در اين كتاب در ضمن اخبارى كه در باب نص بر قائم دوازدهمين امامان بعد از پيغمبر ( ص ) روايت شده نقل كردم ميفرمايد :

260