آن موقعى بود كه پادشاه سركش او را از شهر بيرون كرد و فرمود از شما و آنچه جز خدا ميخوانيد كناره كنم و پروردگار خود را بخوانم و اميدوارم بخواندن پروردگارم بدبخت نباشم ، خداى عز و جل در سوره مريم آيه 49 فرمايد چون از آنها و آنچه جز خدا ميپرستيدند كناره كرد ما اسحق و يعقوب را باو بخشيديم و همه را پيغمبر قرار داديم 50 و از رحمت خود بدانها بخشيديم و براى آنها زبان راستگوئى كه على بود قرار داديم ، مقصود على بن ابى طالب ( ع ) است زيرا ابراهيم از خداى عز و جل خواسته بود كه برايش در ميان پسينيان زبان راستگوئى قرار دهد و خداى تبارك و تعالى براى او و اسحق و يعقوب زبان راستگوى على را قرار داد كه قائم همان يازدهمين فرزند او است و او است مهدى كه زمين را پر از عدل و داد كند چنانچه پر از جور و ظلم شده است و براى او يك غيبت و سرگردانى است كه در آن مردمانى گمراه شوند و ديگرانى هدايت يابند و اين امر باشد چنانچه او آفريده شده است و على در حديث كميل بن زياد نخعى خبر داد كه زمين بىحجت نماند آن حجت يا ظاهر و مشهور باشد يا نهان و مستور براى آنكه حجتهاى خدا و نشانه‌هاى او از ميان نروند و من اين دو خبر را با سند آنها در همين كتاب در باب نقل اخبارى كه راجع بوقوع غيبت از امير المؤمنين نقل شده بيرون نويس كرده‌ام و در اينجا آنها را مكرر كردم براى آنكه در تتميم داستان ابراهيم بذكر آنها حاجت بود .

241