همه ببدا معتقدند هر كس گويد خدا رأى تازه و علم جديدى پيدا ميكند او بخدا كافر است افتراهاى ديگرش عقيده خصوص مغيريه است كسى كه ائمه را صاحب علم غيب داند نزد ما كافر است و از اسلام خارج است ، كمتر چيزى كه بر او لازم بود اين بود كه تمام عقيده اهل حق را نقل كند بهمين اكتفاء نكند كه اماميه اختلاف دارند و بهمين دليل است كه عقيده امامت فاسد است بعلاوه امام بر حق نزد ما بوجوهى شناخته مىشود كه آن را بزودى بيان كنيم و آنچه را فرق ديگر گويند تعبير كنيم و اگر فرق ما و آنها معلوم نشد و حقانيت ما ثابت نگرديد حكم كنيم بفساد مذهب خود رجوع كنيم بصاحب كتاب و بپرسيم مذهب حق در اين ميان كدامست ؟
اينكه گفته يك فرقه از اماميه معتقد بموسى شدند و پس از وى على بن موسى را امام دانستند از بىاطلاعى بر اخبار اماميه است زيرا همه اماميه مگر اندكى كه واقفيه شدند يا اسماعيليه يا چند نفرى كه بامامت عبد الله جعفر قائل شدند قائل بامامت على بن موسى هستند و روايات بسيارى در بارهء او نقل كردند كه در كتب ثبت شده است و از حاملين اخبار و محدثين بزرگ پنج تن نيست كه از اول بمذاهب ديگر پيوسته باشند و بعدا جمعيتى پيدا كرده‌اند ، چگونه از صاحب كتاب خوش باشد كه بگويد فرقه بموسى بن جعفر گرويدند و عجبتر از اين گفته بعد او است كه گويد امامت را منتهى بحسن نمودند و براى وى پسرى مدعى شدند و در زمان حيات على بن محمد ( امام دهم ) امامت را بنام فرزندش محمد نمودند مگر يك طائفه از اصحاب فارس بن حاتم مرد عاقل را شايسته نيست كه بمطلب باطلى كه اصلى ندارد طرف خود را تشنيع كند آنچه دلالت بر فساد عقيده امامت محمد بن على كند همانى است كه در باره امامت اسماعيل بن

201