بوده كه مخالفت كرده باشيم ما از آن اطلاعى نداريم بار خدايا مگر مخالفت اماميه با زيديه مخالفت اجماع باشد اگر مقصودش اينست ما هم ميگوئيم زيديه در ادعاى خود مخالفت اجماع اماميه كرده‌اند بعلاوه تو ميگوئى امامت مخصوص اولاد حسن و حسين است براى ما بيان كن اين اختصاص را در ميان عترت بچه دليل ميگوئى تا ما دليل بهترى بر اختصاص خود بياوريم و در جاى خودش برهان آن ذكر مىشود ان شاء الله سپس صاحب كتاب گفته است زيديه امامت را براى عترت جائز دانسته در همه آنها شناخته براى آنكه فرموده رسول خدا عموم دارد و تخصيص بيكى دون ديگرى ندارد و براى آنكه خدا راجع بآنها نه ديگران باجماع آنان ( در سوره فاطر آيهء 32 ) فرموده است سپس بارث داديم كتاب را بآن كه برگزيديم از بندگان خود تا آخر آيه من بتوفيق خدا ميگويم صاحب كتاب در آنچه نقل كرده بغلط رفته زيرا زيديه امامت را مخصوص فرزندان حسن و حسين مىدانند و عترت در لغة شامل عم و عموزاده مىشود الاقرب فالاقرب و هرگز اهل لغت نگويند و از آنها نقل نشده كه عترت منحصر بفرزند دختر از عموزاده است اين مطلبى است كه زيديه آرزو كرده‌اند و خود را بدان گول زده‌اند بدون برهان و دليل تنها مدعى آن هستند اينكه ادعا كرده است نه دليل عقلى دارد نه قرآنى نه خبرى دارد و نه در هيچ لغتى ثابت است اين اهل لغت حاضرند از آنها بپرسيد تا بشما بگويند معنى عترت الاقرب فالاقرب از عم است و عم زاده اگر صاحب كتاب گويد چرا تو معتقدى كه امامت بنى عباس درست نيست با آنكه جزء عترت محسوبند نزد تو ميگوئيم اين را بىدليل نگفتيم و براى پيروى از عمل پيغمبر نسبت باين سه كس ( على و حسن و حسين ) نه ديگران گفتيم و اگر چه جز و عترت باشند و اگر پيغمبر بعباس عم خود هم اين امتيازات را داده بود ما جز اطاعت و حرف -

190