قدريه يا حروريه ؟ و موسى بن جعفر اين سخن را شنيد و فرمود نه طرف مرجئه برويد و نه قدريه و نه حروريه ولى بسوى من آئيد اكنون بنگريد خبر دوازده امام از چند راه باطل مىشود 1 - جلوس عبد الله بمسند امامت 2 - رو كردن شيعه به او 3 - سرگردانى شيعه موقع امتحان او 4 - نميدانستند كه امامشان موسى بن جعفر است تا خودش آنها را دعوت كرد و خود را معرفى كرد در بين اين مدت فقيه آنان زرارة بن اعين مرد و در حالى كه قرآن را روى سينه اش داشت گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را اثبات كند جواب آنها را چنين گوئيم كه همه گفتار شما فريب و ظاهرسازيست براى آنكه ما مدعى نيستيم همه در آن عصر دوازده امام را بنام ميشناختند همانا گفتيم كه رسول خدا ( ص ) خبر داده كه امامان بعد از او دوازده كند و علماء شيعه اين حديث را با نام ائمه روايت كرده‌اند و منكر نيستيم كه در ميان شيعه يكى دو تا يا بيشتر بودند كه اين حديث را نشنيده بودند راجع بزرارة بن اعين گوئيم جمعى را فرستاد تا خبر امام بعد از حضرت صادق را تحقيق كنند و پيش از آنكه نمايندگان او برگردند وفاتش رسيد و هنوز نص بر امامت موسى بن جعفر را نشنيده بود بطورى كه يقين حاصل كند و قطع عذر او بشود وقت وفات قرآن را روى سينه اش گذاشت و گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را ثابت كند و آيا شخص فقيه متدين در موقع اختلاف و اشتباه جز كار زرارة را ميكند ؟
بعلاوه ، گفته‌اند كه زراره امامت موسى بن جعفر را ميدانست ولى پسرش عبيد را فرستاد تا

164