از آن حضرت تحقيق كند كه اجازه دارد اظهار امامت او كند يا دستور تقيه و كتمان دارد و اين قول با فضل زرارة بن اعين و مقام معرفت او مناسبتر است - اخبار راجع بزرارة - 1 - ابراهيم بن محمد همدانى رضي الله عنه گويد بامام رضا عرضكردم يا ابن رسول الله ( ص ) بمن خبر ده كه زرارة مقام پدرت را مىشناخت ؟ فرمود آرى گفتم پس چرا پسرش عبيد را فرستاد تا خبر بگيرد كه امام صادق جعفر بن محمد ( ع ) چه كس را وصى خود كرده ؟ فرمود زرارة امامت پدرم را ميدانست و نص پدرش را نسبت باو در دست داشت و همانا پسرش را فرستاد تا از پدرم كسب تكليف كند كه براى او جائز است تقيه را كنار گذارد در اظهار امامت و نص بر او يا نه ؟ و چون پسرش دير كرد باو مراجعه شد در اظهار عقيده نسبت بپدرم ولى نخواست بىدستور او اقدامى كند براى رد اين مراجعه قرآن را بلند كرد گفت بار خدايا امام من كسى است كه امامتش در اين قرآن ثبت باشد و فرزند جعفر بن محمد باشد خبرى هم كه زيديه حجت آورده‌اند دلالت ندارد كه زراره عارف بامامت موسى بن جعفر نبود فقط دلالت دارد كه پسرش عبيد را فرستاد خبر بگيرد . . محمد بن عبد الله بن زراره از قول پدرش گويد چون زراره بعد از فوت امام صادق پسرش عبيد را بمدينه فرستاد خبر بگيرد كار بر او سخت شد مصحف را در دست گرفت و گفت هر كس كه امامت او را اين مصلحت اثبات كند امام من است اين خبر دليل نيست كه او عارف بامام نبوده بعلاوه راوى خبرى كه زيديه بآن استدلال كرده‌اند احمد

165