و متعه حج هم در زمان جاهليت معمول نبوده زيرا مردم جاهليت وقتى محرم ميشدند و براى حج بمكه مىآمدند در حال احرام بودند تا پايان اعمال حج ولى پيغمبر در حجة الوداع بعد از ورود بمكه و انجام اعمال عمره كه سعى و طواف بخانه كعبه است دستورى تازه صادر كرد كه عبارت از تقصير و خروج از حال احرام باشد و بهمين جهت آن را متعه حج گويند در روايات عامه اين دستور پيغمبر را بسيار ساده و عادى نقل كرده‌اند و در سيره ابن هشام باين بيان ذكر شده است ص 388 ج 2 عايشه گويند چون رسول خدا وارد مكه شد هر كس كه قربانى با خود نياورده بود از احرام بيرون آورد و زنان خود را هم با انجام عمره از احرام بيرون آورد .
ولى در اخبار شيعه براى انجام اين حكم تازه شرح مفصلى نقل شده است در كافى چنين روايت شده كه چون پيغمبر صلَّى الله عليه و آله از سعى فارغ شد بر بالاى كوه مروه بود و روى خود را بمردم كرد و خدا را ستايش نمود بر او ثنا گفت سپس گفت براستى اين جبرئيل است ( با دست خود بپشت سرش اشاره كرد ) بمن دستور ميدهد كه بهر كس قربانى با خود نياورده دستور بدهم از احرام خارج شود و اگر من از اول اين دستورى كه اكنون رسيده ميدانستم مانند شما عمل ميكردم ولى با خود قربانى آوردم و كسى كه از ميقات با خود قربانى بياورد نبايد از احرام خارج شود تا قربانى بمحل خود برسد ، يك مردى از ميان جمع مردم در برابر آن حضرت گفت ما براى حج بيرون آئيم با آنكه از سر و بار و موى ما آب غسل جنابت فرو ميچكد ؟ رسول خدا باو فرمود اما تو هرگز باين حكم ايمان نخواهى داشت . علامه مجلسى در شرح حديث گويد اين مرد باتفاق خاصه و عامه عمر بوده است و گفته پيغمبر كه تو هرگز بدين حكم ايمان خواهى آورد از معجزات آن حضرت است زيرا عمر بعد از پيغمبر صلَّى الله عليه و آله و سلم و خصوص بعد از رسيدن بخلافت منكر متعه حج گرديد بانكار شديد و در بعضى روايات بجاى عبارت از سرما قطرات آب بريزد از ذكر ما قطرات منى بريزد ذكر شده و اين تعبير براى تقبيح و تشنيع دستور پيغمبر بوده است و براى تحريك احساسات عمومى بر ضد پيغمبر .
اساس مخالفت عمر با حج تمتع همان دلبستگى و علاقه او بموضوع آداب جاهليت و سنن باستانى عرب بوده است و چون حج تمتع حكم جديد و مخالفى با وضع عربيت جاهلى بوده با آن مخالفت داشته و آن را در دل نگهداشته تا موقع خلافت خود رسما آن را غدقن كرد و وضع حج را بوضع زمان جاهليت برگردانيد .
2 - موضوع تغيير سنك مقام ابراهيم است كه محل اصلى آن كنار ديوار خانه كعبه و بر اثر خرابى كعبه در تعميرات دوران پيش از اسلام بمحل كنونى منتقل شده بود و پيغمبر

11