( 1 ) عبد الله بن مسعود گويد بپيغمبر عرض كردم وقتى از دنيا بروى كى تو را غسل ميدهد ؟ فرمود هر پيغمبرى را وصى او غسل ميدهد عرض كردم وصى شما كيست يا رسول الله ؟ فرمود على بن ابى طالب عرض كردم يا رسول الله بعد از شما چند زنده باشد فرمود سى سال زيرا يوشع بن نون وصى موسى پس از او سى سال زنده بود و صفوراء دختر شعيب زن حضرت موسى بر او شوريد و گفت من بخلافت از تو شايسته ترم يوشع باوى جنگيد و طرفدارانش را كشت و خودش را اسير كرد و با او خوشرفتارى نمود دختر ابى بكر هم بزودى بر على بشورد با چند هزار از امتم و با او بجنگد و طرفدارانش را بكشيد و خودش را سير كند و با او خوشرفتارى كند و در باره او است كه خداى عز و جل ( در سوره احزاب آيه 32 ) فرمايد در خانه‌هاى خود بمانيد و مانند زمان جاهليت نخست خود نمائى نكنيد مقصود از آن صفوراء دختر شعيب است پس همانندى پيغمبران و ائمه ثابت شد در نام و وصف و نعت و كار و هر چه براى پيغمبران روا باشد براى ائمه رواست و مجرى مىشود طبق النعل بالنعل و اگر روا باشد كه امامت صاحب الزمان بخاطر غيبت او انكار شود بعد از وجود امامان گذشته و ظهور آنها لازم آيد كه نبوت موسى بن عمران هم انكار شود بخاطر آنكه غايب شد چون همه پيغمبران غيبت نداشتند و چون غيبت موسى باعث سقوط نبوتش نيست و با غيبت نبوتش برجا است مانند همان پيغمبرانى كه آشكار بودند و غيبت نداشتند هم چنين امامت صاحب - الزمان ما هم با غيبت او صحيح است چنانچه امامت امامانى كه پيش از او بودند و غيبت نداشتند صحيح است و چنانچه روا باشد حضرت موسى در دامن تربيت فرعون باشد و او را نشناسد و فرزندان بنى - اسرائيل را در طلبش بكشد همچنين جائز است صاحب الزمان ما بشخصه در ميان مردم موجود باشد ، در

106