امام عسكرىّ عليه السّلام بازگشتم و گفتم : اى فرزند رسول خدا ! شادى من به واسطهء منّتى كه بر من نهاديد بسيار است ، بفرمائيد آن سنّتى كه از خضر و ذو القرنين دارد چيست ؟ فرمود : اى احمد ! غيبت طولانى ، گفتم : اى فرزند رسول خدا ! آيا غيبت او به طول خواهد انجاميد ؟ فرمود : به خدا سوگند چنين است تا به غايتى كه اكثر معتقدين به او بازگردند و باقى نماند مگر كسى كه خداى تعالى عهد و پيمان ولايت ما را از او گرفته و ايمان را در دلش نگاشته و با روحى از جانب خود مؤيّد كرده باشد .
اى احمد بن اسحاق ! اين امرى از امر الهى و سرّى از سرّ ربوبى و غيبى از غيب پروردگار است ، آنچه به تو عطا كردم بگير و پنهان كن و از شاكرين باش تا فردا با ما در علَّيّين باشى .
مصنّف اين كتاب گويد : اين حديث را فقط از على بن عبد الله ورّاق شنيدم آن را به خطَّ او يافتم و از وى پرسش كردم ، او نيز آن را از سعد بن عبد الله از احمد ابن اسحاق همچنان كه ذكر كردم روايت نمود .

82