مىشود نامش گم و يادش فراموش و حسبش بر باد و تنش پوسيده و شرفش به ذلَّت مبدّل مىگردد و تنعّمهاى دنيا وبال او مىشود و كسبهاى دنيوى باعث زيانكارى او مىگردد و پادشاهى او به ميراث به ديگران مىرسد و فرزندانش به خوارى مبتلا مىشوند و زنانش را ديگران به تصرّف در مىآورند و پيمانهايش شكسته مىشود و پناهش بىپناه و آثارش مندرس و اموالش منقسم و بساطش برچيده و دشمنش شاد و ملكش بر باد مىگردد ، تاج سلطنتش را ديگرى بر سر نهاده و بر سرير دولتش تكيه مىزند و او را برهنه و خوار و بىمعاون و يار از خانهء خود بيرون مىبرند و در گودال قبرش مىافكنند ، در تنهايى و غربت و تاريكى و وحشت و بيچارگى و ذلَّت از خويشان خود جدا مىشود و دوستانش او را تنها مىگذارند و هرگز از آن وحشت به در نيايد و از آن غربت نياسايد .
اى شاهزاده ! بدان كه بر هر مرد خردمند لازم است كه خود را تربيت كند مانند امام عادل و دور انديشى كه عموم مردم را تأديب مىكند و رعيّت را به صلاح مىآورد و به آنچه مصلحت آنهاست فرمان مىدهد و از آنچه آنها را به تباهى مىافكند باز مىدارد ، آنگاه عاصيان را كيفر مىكند و مطيعان را اكرام مىنمايد ، همچنين بر مرد خردمند لازم است كه خود را از نظر اخلاق و هوى و

478