جمال معنوى را ادراك كرده‌اند مانند بدن اين دو بدتركيب زشت در چشمان ما باشد و تعجّب آن نيك بختان از لذّت و شادى ما به عيشهاى دنيوى مانند تعجّب ما باشد از لذّت اين دو شخص به حال ناخوشى كه دارند .
پادشاه گفت : آيا جمعى را كه بدين صفات موصوف باشند مىشناسى ؟ وزير گفت : آرى . پادشاه گفت : آنان چه كسانى هستند ؟ وزير گفت : دينداران ، كسانى كه ملك و پادشاهى آخرت و لذّات آن شناختند و خواستار آن شدند پادشاه گفت : ملك آخرت چيست ؟ وزير گفت : نعمتهايى است كه پس از آن هيچ گونه سختى نيست و غنايى است كه فقرى پس از آن وجود ندارد و سرورى است كه اندوهى در وراى آن نيست و صحّتى است كه هيچ مرضى در پى ندارد و رضايى است كه خشمى در پس آن نخواهد بود و امنى است كه به ترس مبدّل نمىشود و حياتى است كه مرگ به دنبال ندارد و پادشاهى بىزوال است ، آن سراى بقا و دار حياتى است كه انقطاع و تغيّر احوال در آن نيست و خداوند از ساكنان آن بيمارى و پيرى و شقاوت و درد و مرض و گرسنگى و تشنگى و مرگ را در بر داشته است . آرى اى پادشاه اينها اوصاف و اخبار آخرت است .

463