همگى آنها تمايل دارند كه كار كمترى انجام دهند و مزد بيشترى دريافت كنند و چون در حال خاصّان و خويشان نزديك خود بنگرى مىيابى كه تو مشقّت و زحمت و كار و كسب خود را براى ايشان بر خود تحميل كرده و نسبت به آنها به منزلهء غلامىشده‌اى كه آنچه كسب كند قدرى مقرّر به آقاى خود دهد ، با اين حال هيچ يك از آنها از تو راضى نيستند ، هر چند جميع مال خود را بر آنها قسمت كنى و اگر مقرّرى آنها را از ايشان برگيرى البتّه با تو دشمن خواهند شد ، پس معلوم شد كه بىكس و تنهايى و خويش و مالى ندارى .
امّا من كه صاحب اهل و مال و برادران و خواهران و دوستانم ، مرا نمىخورند و براى خوردن مرا نمىخواهند ، من دوست ايشانم و ايشان دوست مناند و هرگز دوستى ميان من و آنها زايل نمىشود و ايشان ناصح و خيرخواه مناند و من نيز ناصح و خيرخواه ايشانم ، نفاق در ميان من و آنها نيست ، ايشان به من راست مىگويند و من هم به آنها راست مىگويم و دروغ در ميان ما نيست ، با يك ديگر دوستى داريم و دشمنى در ميان ما نيست ، يك ديگر را يارى مىكنيم و همديگر را فرو نمىگذاريم ، خير و خوبى را خواستارند ، اگر من نيز خواستار آن شوم خوف آن ندارند كه من بر آنها غلبه كنم و خير ايشان را از آنها

413