رائحهء سلطنت مؤمنان را آن هنگام كه ايشان را جانشين زمين ساخته و بر تخت سلطنت نشانده و دشمنانشان را نابود مىسازم استشمام مىكردند ، باطن نفاقشان را مستحكم كرده و دشمنى با برادرانشان را آشكار مىكردند و در طلب رياست و فرماندهى با آنها مىجنگيدند و با وجود فتنه انگيزى و جنگ و نزاع بين ايشان چگونه تمكين و استوارى در دين و إعلاء امر مؤمنين ممكن خواهد بود ، خير چنين نيست « * ( وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَوَحْيِنا ) * » .
امام صادق عليه السّلام فرمود : قائم عليه السّلام نيز چنين است زيرا ايّام غيبت او طولانى مىشود تا حقّ محض و ايمان صافى از كدر آن مشخّص شود و هر كسى كه از شيعيان طينت ناپاكى دارد از دين بيرون رود ، كسانى كه ممكن است چون استخلاف و تمكين و امنيّت منتشره در عهد قائم عليه السّلام را احساس كنند نفاق ورزند .
مفضّل گويد : گفتم اى فرزند رسول خدا ! اين نواصب مىپندارند كه اين آيه ( يعنى آيهء 55 سورهء نور ) در شأن ابو بكر و عمر و عثمان و علىّ عليه السّلام نازل شده است ، فرمود : خداوند قلوب نواصب را هدايت نمىكند ، چه زمانى دينى كه خدا و

37