اين آيه : * ( لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى الله جَهْرَةً ) * تا آنجا كه فرمود : * ( فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ) * و چون مىبينيم كه برگزيدهء پيامبر افسد بوده و نه اصلح در حالى كه مىپنداشته آنها اصلح هستند ، مىفهميم برگزيدن مخصوص كسى است كه ما في الصّدور و ضمائر و سرائر مردم را بداند و برگزيدن مهاجرين و انصار ارزشى ندارد جايى كه برگزيدهء پيامبران به جاى افراد صالح افراد فاسد باشند .
سپس مولايمان فرمود : اى سعد ! خصم تو مىگويد كه رسول اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم هنگام مهاجرت برگزيدهء اين امّت را همراه خود به غار برد چون مىدانست كه خلافت با او است و در تأويل پيشواست و زمام امور امّت به دست او خواهد افتاد و او در ايجاد اتّحاد و سدّ خلل و اقامهء حدود و اعزام جيوش براى فتح بلاد كفر معتمد است و همان گونه كه پيامبر بر نبوّت خود مىترسيد بر خلافت خود هم مىهراسيد زيرا كسى كه در جايى پنهان مىشود يا از كسى فرار مىكند قصدش جلب مساعدت ديگران نيست و علىّ را در بستر خود خوابانيد چون به او اعتنايى نداشت و با او همسفر نشد زيرا كه بر او سنگينى مىكرد و مىدانست كه

203