داستانى طولانى است .
گفتم : اى مولاى من علَّت چيست كه مردم از برگزيدن امام براى خويشتن ممنوع شده‌اند ؟ فرمود : امام مصلح برگزينند و يا امام مفسد ؟ گفتم : امام مصلح ، فرمود : آيا امكان ندارند كه برگزيدهء آنها مفسد باشد ؟ چون كسى از درون ديگرى كه صلاح است و يا فساد مطَّلع نيست . گفتم : آرى امكان دارد ، فرمود :
علَّت همين است و براى تو دليل ديگرى بياورم كه عقلت آن را بپذيرد ، فرمود :
رسولان الهى كه خداى تعالى آنها را برگزيده و بر آنها كتاب فرو فرستاده و آنها را به وحى و عصمت مؤيّد ساخته تا پيشوايان امّتها باشند چگونه‌اند ؟ آيا مثل موسى و عيسى عليهما السّلام كه پيشوايان امتند و بر برگزيدن شايسته‌ترند و عقلشان بيشتر و علمشان كاملتر آيا ممكن است منافق را به جاى مؤمن برگزينند ؟ گفتم :
خير ، فرمود : اين موسى كليم الله است كه با وفور عقل و كمال علم و نزول وحى بر او از اعيان قوم و بزرگان لشكر خود براى ميقات پروردگارش هفتاد تن را برگزيد و در ايمان و اخلاص آنها هيچ گونه شك و ترديدى نداشت ، امّا منافقين را برگزيده بود ، خداى تعالى مىفرمايد : * ( وَاخْتارَ مُوسى قَوْمَه سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقاتِنا ) * [2] تا

[2] - الأعراف : 155 .

202