مبتلا بوده‌اند ، و تنها خداوند است كه شمارهء آنان را مىداند .
چون سخنش به انجام رسيد به آنها گفت : برويد و مادر اسكندروس را دلدارى دهيد تا ببينيم كه صبرش چگونه است زيرا مصيبت او در بارهء فرزندش عظيم است . و چون بر او وارد شدند گفتند : آيا امروز در ميان جمعيّت بودى و آن سخنان را شنيدى ؟ گفت : چيزى از امور شما بر من مخفى نيست و تمام سخنان شما را هم شنيده‌ام و در ميان شما كسى چون من مبتلا به مصيبت اسكندروس نيست و خداى تعالى به من صبر داد و مرا خشنود ساخت و دلم را آرام كرد و اميدوارم كه اجرم به اندازهء آن باشد و اجر شما نيز به اندازهء مصائبى كه در فقدان برادرانتان داريد باشد و به اندازهء نيّت خود در بارهء مادر اسكندروس مأجور باشيد و اميدوارم كه خداوند من و شما را بيامرزد و من و شما را مورد مرحمت خود قرار دهد . و چون نيكويى تعزيت و صبر او را ديدند بازگشتند و او را به حال خود گذاشتند و ذو القرنين نيز راه خود را پيش گرفت و بلاد را درنورديد و قصد مغرب داشت و لشكريان او در آن روز از مساكين بودند و خداى تعالى بدو وحى فرمود كه اى ذو القرنين تو حجّت من بر همهء خلايق از مشرق تا به مغربى و اين تأويل رؤياى توست .

100