و خداى تعالى آنجا كه داستان يوسف عليه السّلام را براى پيامبرش بيان مىكند ، آن پيامبر را « غيب » ناميده است و فرموده : « اين از خبرهاى غيب است كه به تو وحى كرديم و تو آن هنگام كه آنها عزم خود را جزم كردند و مكر پيشه ساختند ، نزد ايشان نبودى » [1] او يوسف را غيب ناميده ، زيرا اخبارى كه بيان فرموده است ، راجع به داستان يوسف و احوال و سرانجام كار اوست .
بعضى از مخالفين در بارهء اين آيه با من سخن گفته و اظهار داشته‌اند كه معناى قول خداى تعالى كه مىفرمايد : « الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ » اين است كه به حشر و نشر و احوال روز قيامت ، ايمان مىآوردند . به او گفتم : در تأويلت نادانى و در گفتارت گمراه ، زيرا يهود و نصارى و بسيارى از مشركين و مخالفين اسلام نيز ايمان به حشر و نشر و حساب و ثواب و عقاب دارند ، و خداى تعالى مؤمنان را مدح نمىكند به مدحى كه فرقه‌هاى كفر و الحاد نيز با آنها شريك باشند بلكه خداى تعالى مؤمنان را وصف و ستايشى فرموده كه مخصوص آنهاست و ديگرى با ايشان شريك نيست .

[1] يوسف : 103 .

38