* ( الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيه هُدىً لِلْمُتَّقِينَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ » پرسش كردم فرمودند :
مقصود از متّقين ، شيعهء علىّ عليه السّلام است ، و مراد از غيب ، حجّت غائب است و شاهد آن نيز اين قول خداى تعالى است : « مىگويند چرا بر او آيه‌اى از جانب پروردگارش نازل نمىشود ؟ بگو كه غيب از آن خداست و در انتظار باشيد كه من نيز با شما از منتظرانم » . [1] پس خداى تعالى خبر داده است كه « الآية » همان « الغيب » است و غيب هم همان حجّت است و تصديق آن نيز قول خداى تعالى است كه فرمود : « و فرزند مريم و مادرش را آيه قرار داديم » [2] كه مراد از آن حجّت است .
علىّ بن رئاب از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه ايشان در بارهء اين سخن خداى تعالى « روزى كه بعضى از آيات پروردگارت بيايد ، ايمان هيچ نفسى كه پيشتر ايمان نياورده است به وى فايده نمىرساند » [3] فرمودند : آيات عبارت از ائمّه است و آيت منتظره ، حضرت قائم عليه السّلام است و در روز ظهورش كه با شمشير بپاخيزد ، ايمان كسى كه پيشتر ايمان نياورده باشد ، به وى سود نرساند ، گرچه به پدران گذشته وى ايمان آورده باشد .

[1] يونس : 20 .
[2] المؤمنون : 50 .
[3] الانعام : 53 .

37