قلوبشان براى ذكر خدا و آنچه از جانب حقّ فرود آمده است خاشع گردد و مانند آنان نباشند كه به ايشان كتاب داده شد و مدّت را طولانى شمردند و قلوبشان را قساوت فرا گرفت و بسيارى از آنان فاسق شدند » . [1] او ( آن مردى كه در مدينة السّلام سخن گفت ) پرسيد : در قرآن كريم در اين باره چه آيه‌اى نازل شده است ؟
گفتم : اين سخن خداى تعالى : « الم ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيه هُدىً لِلْمُتَّقِينَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ » . [2] كه مقصود از ايمان به غيب ، ايمان به حضرت قائم و غيبت اوست .
و داود بن كثير رقّى از امام صادق عليه السّلام در بارهء اين سخن خداى تعالى كه « هُدىً لِلْمُتَّقِينَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ » فرمود : كسى كه به قيام قائم عليه السّلام اقرار كند و بگويد كه آن حقّ است .
و يحيى بن أبي القاسم گويد : از امام صادق عليه السّلام از معناى آيهء شريفهء « الم ذلِكَ ) *

[1] الحديد : 15 .
[2] البقرة : 2 و 3 .

36